رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌ الله خامنه‌ای در پیام نوروزی خود به مناسبت آغاز سال 1397 بر ضرورت حمایت از کالای ایرانی تاکید کردند و شعار سال را "حمایت از کالای ایرانی" نام نهادند, البته بحث حمایت از تولید ملی و اجتناب از وابستگی اقتصادی به خارج بحثی نیست که در سالهای اخیر مطرح شده باشد, معمار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) نیز به بحث تولید داخلی عنایت داشتند و بارها در سخنان خود بر ضرورت حمایت از کار و سرمایه ایرانی تاکید کردند؛ در ادامه بخش هایی از سخنان حضرت امام (ره) دراین باره  را می‌خوانید:

بدانید که نژاد آریا و عرب از نژاد اروپا و امریکا و شوروى کم ندارد و اگر خودى خود را بیابد و یأس را از خود دور کند و چشم داشت به غیر خود نداشته باشد، در دراز مدت قدرت همه کار و ساختن همه چیز را دارد. و آنچه انسان هاى شبیه به اینان به آن رسیده ‏اند شما هم خواهید رسید به شرط اتکال به خداوند تعالى و اتکا به نفس، و قطع وابستگى به دیگران و تحمل سختیها براى رسیدن به زندگى شرافتمندانه و خارج شدن از تحت سلطه اجانب. (صحیفه امام، ج‏21، ص:417)

بر دولتها و دست ‏اندرکاران است چه در نسل حاضر و چه در نسل هاى آینده که از متخصصین خود قدردانى کنند و آنان را با کمک هاى مادى و معنوى تشویق به کار نمایند و از ورود کالاهاى مصرف‏ساز و خانه برانداز جلوگیرى نمایند و به آنچه دارند بسازند تا خود همه چیز بسازند.(صحیفه امام، ج‏21، ص:417)

ما اگر خودمان یک امر ناقص هم داشته باشیم، بهتر از این است که پیش دشمنمان دست دراز کنیم و یک امر کامل از آنها بگیریم. من متاسفم از اینکه ما پیش دشمنهامان باید برویم و اظهار احتیاج بکنیم.(11 آبان 58)

این دعا را همۀ ائمه خوانده ‏اند
فاطمه طباطبائی بیان می کردند که امام به دعا خیلی اهمیت می‏ دادند، به خصوص به مناجات شعبانیه. این مطلب را به عناوین گوناگون در صحبتهایشان ذکر می‏ کردند. ایشان می ‏گفتند:مناجات شعبانیه یکی از دعاهایی  است که همۀ معصومین می‏خوانده‏ اند. به خصوص هر وقت به این عبارت م ی‏رسیدند، چهره ‏شان تغییر می ‏کرد: «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک...».(منبع: پا به پای آفتاب، ج1، ص 261.)

گزارشات همه را می‏‏ شنیدند
حجت الاسلام والمسلمین عمید زنجانی می گفتند افراد از خارج و از ایران می ‏‏آمدند و امام گزارشات آنان را استماع می ‏‏فرمودند، لکن طبق روالی که داشتند تحلیل و تصمیم گیری با خودشان بود. جریان حسین روحانی را که از منافقین بود و امام در یکی از سخنرانی‏ هایشان به آن اشاره فرمودند، من دقیقاً یادم هست. این شخص اول آمد ما را دید به تصور اینکه از طریق ما در امام نفوذ کند به او گفتیم این تصور غلطی است که تو از امام داری. ایشان مستقیماً حرف طرف را می‏‏ شنود و مستقیماً تصمیم می‏‏ گیرد. کسی در امام نفوذ ندارد. تمهید مقدمات بی فایده است. (منبع: حوزه – ش 38 و 37 – ص 107.)

این سه ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان، برکات بسیار نصیب انسان، انسانهایی که می‌توانند استفاده کنند از این برکات، شده است. البته مبدا همه مبعث است و دنبال او تمام جهاتی که هست.

در ماه رجب، مبعث بزرگ و ولادت مولا علی بن ابی طالب- سلام الله علیه- و بعض ائمه دیگر، و در ماه شعبان ولادت حضرت سید الشهدا- سلام الله علیه- و ولادت حضرت صاحب- ارواحنا له الفداء- و در ماه مبارک، نزول قرآن بر قلب مبارک پیغمبر اکرم بوده است. و شرافت این سه ماه در زبانها و در بیانها و در عقل ها و در فکرها نمی‌گنجد. و از برکات این ماه ها ادعیه‌ ای است که وارد شده است در این ماه ها.

دنیا دوستی، ریشه در بیماری های دل دارد. قلب سلیم، از محبّت دنیا خالی است. امام صادق علیه السلام در تبیین آیه شریف «إِلَّا مَنْ أَتَی اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ؛ جز آن که با دلی سلیم در پیشگاه الهی حاضر شود»[1] می فرماید: هُوَ القَلبُ الَّذِی سَلِمَ مِن حُبِّ الدُّنیا.[2] آن دلی است که از محبّت دنیا فارغ است. در این جا این سؤال پیش می آید: ریشه بیماری های دل که سبب محبّت دنیا نیز هست، چیست؟ پاسخ این است که ریشه بیماری های قلب و سبب همه رذایل اخلاقی، خودخواهی است. بنابراین، برای درمان اساسی دنیا دوستی، راهی جز مبارزه با خودخواهی وجود ندارد.

امام خمینی رحمه الله در این باره، خطاب به فرزندش چنین می فرماید: فرزندم! از خودخواهی و خودبینی به در آی که این، ارث شیطان است که به واسطه خودبینی و خودخواهی از امر خدای تعالی به خضوع برای ولی و صفی او- جلّ و علا- سر باز زد؛ و بدان که تمام گرفتاری های بنی آدم، از این ارث شیطانی است که اصل اصول فتنه است و شاید آیه شریفه «وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّی لا تَکونَ فِتْنَةٌ وَ یکونَ الدِّینُ کلُّهُ لِلَّهِ»[3] در بعضی مراحل آن، اشاره به جهاد اکبر و مقاتله با ریشه فتنه که شیطان بزرگ و جنود آن که در تمام اعماق قلوب انسان ها شاخه و ریشه دارد، باشد؛ و هرکس، برای رفع فتنه از درون و برون خویش، باید مجاهده نماید و این جهاد است که اگر به پیروزی رسید، همه چیز و همه کس اصلاح می شود.[4]

پی نوشت ها:
[1] سوره شعرا، آیه 89.
[2] تفسیر مجمع البیان، ج 7، ص 305.
[3] سوره انفال، آیه 39.
[4] صحیفه نور: 22/ 371 و 372.
منبع : محمدی ری شهری، کیمیای عشق، ص27.ش.