این دعا را همۀ ائمه خوانده ‏اند
فاطمه طباطبائی بیان می کردند که امام به دعا خیلی اهمیت می‏ دادند، به خصوص به مناجات شعبانیه. این مطلب را به عناوین گوناگون در صحبتهایشان ذکر می‏ کردند. ایشان می ‏گفتند:مناجات شعبانیه یکی از دعاهایی  است که همۀ معصومین می‏خوانده‏ اند. به خصوص هر وقت به این عبارت م ی‏رسیدند، چهره ‏شان تغییر می ‏کرد: «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک...».(منبع: پا به پای آفتاب، ج1، ص 261.)

گزارشات همه را می‏‏ شنیدند
حجت الاسلام والمسلمین عمید زنجانی می گفتند افراد از خارج و از ایران می ‏‏آمدند و امام گزارشات آنان را استماع می ‏‏فرمودند، لکن طبق روالی که داشتند تحلیل و تصمیم گیری با خودشان بود. جریان حسین روحانی را که از منافقین بود و امام در یکی از سخنرانی‏ هایشان به آن اشاره فرمودند، من دقیقاً یادم هست. این شخص اول آمد ما را دید به تصور اینکه از طریق ما در امام نفوذ کند به او گفتیم این تصور غلطی است که تو از امام داری. ایشان مستقیماً حرف طرف را می‏‏ شنود و مستقیماً تصمیم می‏‏ گیرد. کسی در امام نفوذ ندارد. تمهید مقدمات بی فایده است. (منبع: حوزه – ش 38 و 37 – ص 107.)

این سه ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان، برکات بسیار نصیب انسان، انسانهایی که می‌توانند استفاده کنند از این برکات، شده است. البته مبدا همه مبعث است و دنبال او تمام جهاتی که هست.

در ماه رجب، مبعث بزرگ و ولادت مولا علی بن ابی طالب- سلام الله علیه- و بعض ائمه دیگر، و در ماه شعبان ولادت حضرت سید الشهدا- سلام الله علیه- و ولادت حضرت صاحب- ارواحنا له الفداء- و در ماه مبارک، نزول قرآن بر قلب مبارک پیغمبر اکرم بوده است. و شرافت این سه ماه در زبانها و در بیانها و در عقل ها و در فکرها نمی‌گنجد. و از برکات این ماه ها ادعیه‌ ای است که وارد شده است در این ماه ها.

دنیا دوستی، ریشه در بیماری های دل دارد. قلب سلیم، از محبّت دنیا خالی است. امام صادق علیه السلام در تبیین آیه شریف «إِلَّا مَنْ أَتَی اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ؛ جز آن که با دلی سلیم در پیشگاه الهی حاضر شود»[1] می فرماید: هُوَ القَلبُ الَّذِی سَلِمَ مِن حُبِّ الدُّنیا.[2] آن دلی است که از محبّت دنیا فارغ است. در این جا این سؤال پیش می آید: ریشه بیماری های دل که سبب محبّت دنیا نیز هست، چیست؟ پاسخ این است که ریشه بیماری های قلب و سبب همه رذایل اخلاقی، خودخواهی است. بنابراین، برای درمان اساسی دنیا دوستی، راهی جز مبارزه با خودخواهی وجود ندارد.

امام خمینی رحمه الله در این باره، خطاب به فرزندش چنین می فرماید: فرزندم! از خودخواهی و خودبینی به در آی که این، ارث شیطان است که به واسطه خودبینی و خودخواهی از امر خدای تعالی به خضوع برای ولی و صفی او- جلّ و علا- سر باز زد؛ و بدان که تمام گرفتاری های بنی آدم، از این ارث شیطانی است که اصل اصول فتنه است و شاید آیه شریفه «وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّی لا تَکونَ فِتْنَةٌ وَ یکونَ الدِّینُ کلُّهُ لِلَّهِ»[3] در بعضی مراحل آن، اشاره به جهاد اکبر و مقاتله با ریشه فتنه که شیطان بزرگ و جنود آن که در تمام اعماق قلوب انسان ها شاخه و ریشه دارد، باشد؛ و هرکس، برای رفع فتنه از درون و برون خویش، باید مجاهده نماید و این جهاد است که اگر به پیروزی رسید، همه چیز و همه کس اصلاح می شود.[4]

پی نوشت ها:
[1] سوره شعرا، آیه 89.
[2] تفسیر مجمع البیان، ج 7، ص 305.
[3] سوره انفال، آیه 39.
[4] صحیفه نور: 22/ 371 و 372.
منبع : محمدی ری شهری، کیمیای عشق، ص27.ش.

"اِنَّ اللهَ لا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرواْ مَا بِآنفُسِهِم." رعد/11

و خداوند حال هیچ قومی را تغییر نمی دهد تا زمانیکه خود آن قوم حالشان را تغییر دهند.

حضرت امام خمینی(ره) می‌فرماید: «ولایت فقیه امتدادی است از حاكمیت معصومان و عبارت است از حاكمیت فقیه عادل كه صفات علم و فقاهت و تقوا و زهد و كاردانی و مهارت در وجود او محقق گردیده است كه همه این ویژگیها او را از استبداد و دیكتاتوری بازمی‌دارد.» ایشان این معنا را با سخن خود چنین مورد تأكید قرار می‌دهد: «اسلام دیكتاتوری را محكوم و رد می‌كند و ولایت را از حاكمی كه می‌خواهد با دیكتاتوری حكومت كند، ساقط می‌ سازد حتی اگر آن حاكم فقیه باشد. اگر فقیه و حاكم از چهارچوب صفات علم و عدالت و گرفتن حق مظلوم از ظالم خارج شود، ولایت او خود به خود ساقط می‌گردد.» حضرت امام (ره) فرمود : «جانم فدای تک تک این ملت».


مقام معظم رهبری بیان میکنن که سه باور در امام بزرگوار ما وجود داشت، كه همین سه باور به او قاطعیت میداد، شجاعت میداد و استقامت میداد: باور به خدا، باور به مردم، و باور به خود. این سه باور، در وجود امام، در تصمیم امام، در همه‌ی حركتهای امام، خود را به معنای واقعی كلمه نشان داد. این سه باور، امام را زنده نگه داشت؛ جوان نگه داشت؛ فكر امام و راه امام و طریقه‌ی امام را برای این ملت، ماندگار و ثابت كرد؛ آن وقت همین سه باور بتدریج در مردم ما، در جوانان ما، در قشرهای گوناگون، همگانی شد؛ امید پیدا شد، اعتماد به نفس پیدا شد، توكل به خدا پیدا شد؛ اینها جای یأس را گرفت، جای تاریك‌نمائی را گرفت، جای بدبینی را گرفت؛ مردم ایران روحیات خودشان را تغییر دادند، خدای متعال هم وضع آنها را تغییر داد: «انّ الله لایغیّر ما بقوم حتّی یغیّروا ما بانفسهم»؛(۱) ملت ایران راه خود را، حركت خود را، انگیزه‌ های خود را اصلاح كردند، خدای متعال هم به آنها كمك كرد، به آنها نصرت داد و پشتیبانی كرد.(۱۳۹۲/۰۳/۱۴)

بیانات در مراسم بیست‌ و چهارمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)
منبع : رهبری