خاطره ای از
استاد محمدهادی یوسفی غروی
از پیشنهاد امام به آیت
الله بروجردی درباره واتیکانیزه کردن قم برای ما
بگویید
آیت
الله بروجردی زمین ها و منازلی را در ضلع غربی صحن حضرت فاطمه معصومه علیها
السلام خریدند. این زمین ها بین صحن حضرت تا رودخانه از یک طرف و پل آهنچی
و خیابان سه راه موزه(سابق) از سوی دیگر بود و از پشت به مدرسه فیضیه
منتهی می شد. آن خانه ها جنبه مسافرخانه ای پیدا کرده بود و وضع مناسبی در
کنار صحن حضرت معصومه علیها السلام نداشت، لذا ایشان لازم می دیدند این
خانه ها ابتدا خریداری شود و سپس درباره استفاده و ساخت آن زمین ها مشورت
شود.(1)
بعد
از چندی، جلسه ای با همین موضوع برگزار شد. برخی پیشنهاد ساختن مسجد را
ترجیح دادند؛ زیرا جایی در اطراف حرم حضرت معصومه علیها السلام جز قسمت رو
به روی ضریح که مسجد موزه به آن اطلاق می شد، به عنوان مسجد شناخته نشده
بود، لذا با توجه به گرایش تقریب بین مذاهب آیت الله بروجردی و حضور بعضی
از سیاحان مسلمان غیرشیعه(خصوصاً مصری ها) و مشایخ الازهر مصر در قم، به
نظر می آمد نبودن مسجد در اطراف حرم، صورت ناخوشایندی نداشته باشد. برخی هم
پیشنهاد تأسیس کتابخانه دادند؛ زیرا در آن زمان کتابخانه خوب و مجهزی که
جواب گوی مراجعات طلاب حوزه باشد، وجود نداشت.
نظر
امام(ره) هم این بود که آن جا را مرکز نشر حوزوی، اعم از قلمی و بیانی قرار
دهند؛ یعنی مرکز پخش رادیویی به زبان های مختلف، به صورت شبه واتیکان که
در اختیار حوزه و مرجعیت( و طبیعتاً در آن زمان، در اختیار آیت الله
بروجردی) باشد تا بتوانند مطالبشان را منعکس کنند. ایشان مؤید دیگری برای
نظرشان نداشتند و در این نظر منفرد بودند، اگر هم مؤیدی می داشتند، جوانانی
بودند که مورد مشورت قرار نمی گرفتند.
پس
از دریافت نظرات، آیت الله بروجردی یک جلسه نهایی را برگزار کردند و
امام(ره) هم به عنوان مشاور مرحوم سیدمصطفی خوانساری(2) به آن جلسه دعوت
شدند، اما دیر به جلسه رسیدند. امام(ره) به جلسه وارد می شود و ظاهراً با
یک استکان چای از ایشان پذیرایی می شود.
ادامه مطلب...
نوع مطلب :
امام خمینی(ره)،
برچسب ها :
روح الله، آیت الله بروجردی، واتیکان، مشورت، مدرسه فیضیه،