"اِنَّ اللهَ لا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرواْ مَا بِآنفُسِهِم." رعد/11

و خداوند حال هیچ قومی را تغییر نمی دهد تا زمانیکه خود آن قوم حالشان را تغییر دهند.

حضرت امام خمینی(ره) می‌فرماید: «ولایت فقیه امتدادی است از حاكمیت معصومان و عبارت است از حاكمیت فقیه عادل كه صفات علم و فقاهت و تقوا و زهد و كاردانی و مهارت در وجود او محقق گردیده است كه همه این ویژگیها او را از استبداد و دیكتاتوری بازمی‌دارد.» ایشان این معنا را با سخن خود چنین مورد تأكید قرار می‌دهد: «اسلام دیكتاتوری را محكوم و رد می‌كند و ولایت را از حاكمی كه می‌خواهد با دیكتاتوری حكومت كند، ساقط می‌ سازد حتی اگر آن حاكم فقیه باشد. اگر فقیه و حاكم از چهارچوب صفات علم و عدالت و گرفتن حق مظلوم از ظالم خارج شود، ولایت او خود به خود ساقط می‌گردد.» حضرت امام (ره) فرمود : «جانم فدای تک تک این ملت».


مقام معظم رهبری بیان میکنن که سه باور در امام بزرگوار ما وجود داشت، كه همین سه باور به او قاطعیت میداد، شجاعت میداد و استقامت میداد: باور به خدا، باور به مردم، و باور به خود. این سه باور، در وجود امام، در تصمیم امام، در همه‌ی حركتهای امام، خود را به معنای واقعی كلمه نشان داد. این سه باور، امام را زنده نگه داشت؛ جوان نگه داشت؛ فكر امام و راه امام و طریقه‌ی امام را برای این ملت، ماندگار و ثابت كرد؛ آن وقت همین سه باور بتدریج در مردم ما، در جوانان ما، در قشرهای گوناگون، همگانی شد؛ امید پیدا شد، اعتماد به نفس پیدا شد، توكل به خدا پیدا شد؛ اینها جای یأس را گرفت، جای تاریك‌نمائی را گرفت، جای بدبینی را گرفت؛ مردم ایران روحیات خودشان را تغییر دادند، خدای متعال هم وضع آنها را تغییر داد: «انّ الله لایغیّر ما بقوم حتّی یغیّروا ما بانفسهم»؛(۱) ملت ایران راه خود را، حركت خود را، انگیزه‌ های خود را اصلاح كردند، خدای متعال هم به آنها كمك كرد، به آنها نصرت داد و پشتیبانی كرد.(۱۳۹۲/۰۳/۱۴)

بیانات در مراسم بیست‌ و چهارمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)
منبع : رهبری

انقلاب ایران به سال 1979- 1978، در نوع خود و در تاریخ جهان بی نظیر است. در یکسوی این مبارزه تمام آحاد مردم (همگی بی سلاح و با دستان خالی) و در سوی دیگر آن مقتدرترین پادشاه خاورمیانه، ژاندارم غربگرای خلیج (فارس)، خاندان و اطرافیان او قرار داشتند که از سوی ارتشی مدرن حمایت می شدند. در ژانویه 1978 بحران، نظام شاهنشاهی را فراگرفت. بعد از سیزده ماه تظاهرات و راهپیماییهای اعتراض آمیز و دسته جمعی که به کشته شدن بیش از بیست هزار تن و زخمی و مجروح شدن بیش از صدهزار تن انجامید، بالاخره استبداد مطلقه خاندان پهلوی از هم فروپاشید.

فشار و شکنجه های طاقت فرسا از یکسو و گسترش و رواج فساد همچون غده سرطانی در قلب نظام سیاسی ایران و به خصوص فساد و آلودگی خاندان حکومتی، دو عامل عمده انقلاب محسوب می شوند. هر چند اقشار مختلف مردم در این مبارزه و اعتراض هم صدا و هم پیمان بودند ولی عنصر اساسی این نهضت، قیام اعتراض آمیز روحانیون شیعه و مسلمانی بودند که توسط مراجع تقلید بزرگ رهبری می شدند. جهش، عمق و قاطعیت مخالفت و اعتراض، شور و شوق آزادیخواهانه انقلاب مردم ایران وسعت فوق العاده به خود گرفت برای مثال سه بار شاهد بودیم که چیزی در حدود سه میلیون تن در شهرهای بزرگ به خیابانها ریختند و علیه رژیم به تظاهرات و راهپیمایی پرداختند. بی شک این تظاهرات در میان مهمترین و عظیم ترین راهپیمایی های مردمی قرار داشته و در طول تاریخ بی نظیر بوده اند. (1)

مجتهدان و مراجع بزرگ تقلید در این قیام و شورش نقش کاتالیزور را ایفا کردند بدین معنی که حرکتهای عظیم مردمی از این نقطه هماهنگ و سازماندهی می شدند و البته بدیهی است که چهره برجسته این گروه از مراجع، شخص آیت الله روح الله خمینی [ره] بود. از قرن نوزدهم به این سو علما و روحانیون ایرانی بی وقفه در امور سیاسی دخالت کرده اند. (2) فتوای آیت الله شیرازی به سال 1891 مبنی بر تحریم تنباکو که به لغو انحصار شرکت بریتانیایی انجامید به عنوان اولین واکنش سیاسی روحانیون مذهبی محسوب می شود. در سال 1906 اکثریت قریب به اتفاق روحانیون بلندپایه از نهضت مشروطه مردم ایران حمایت کردند و از آن پس نیز روحانیون مدام به عنوان قطبی مخالف و معترض مطرح بوده، به خصوص در جریان بحران قدرتهای حاکم (در سالهای 1890، 1921، 1950، 1953 و 1978) نقش خود را ایفا کرده اند.

اصل اساسی تمام فتنه ها
فرزندم! از خودخواهی و خودبینی به درآی كه این ارث شیطان است كه به واسطه خودبینی و خودخواهی از امر خدای تعالی به خضوع برای ولی و صفی او- جلّ و علا- سر باز زد و بدان كه تمام گرفتاری های بنی آدم از این ارث شیطانی است كه اصل اصول فتنه است؛ و شاید آیه شریفه وَ قاتِلُوهُمْ حَتّی‏ لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ یكُونَ الدِّینُ لِلَّه، در بعض مراحل آن، اشاره به جهاد اكبر و مقاتله با ریشه فتنه كه شیطان بزرگ و جنود آن كه در تمام اعماق قلوب انسان‏ها شاخه و ریشه دارد، باشد و هركس برای رفع فتنه از درون و برون خویش باید مجاهده نماید و این جهاد است كه اگر به پیروزی رسید، همه چیز و همه كس اصلاح می‏شود.(۱)

حیله شیطانی فتنه  گران
فرصت طلبان از سویی و مفسده جویان از سوی دیگر می‏خواهند وانمود كنند كه نهضت از پشتیبانی عظیم ملّت- پس از پیروزی- برخوردار نیست؛ و با این حیله شیطانی، مردم ناآگاه را به تردید بكشانند و به خیال خام خود از آب گل آلود، ماهی بگیرند؛ لهذا برای اثبات وحدت ملّی و ابطال باطل و احقاق حق و خاتمه دادن به دروغ پردازی ها و فتنه انگیزی های مخالفین با اسلام و نهضت مقدس اسلامی، مقتضی است روز سه شنبه ۲۶ تیر ماه ۵۸ عموم اقشاری كه به اسلام و قرآن مجید و جمهوری اسلامی و استقلال كشور علاقه دارند، در راهپیمایی شركت كنند تا حساب گروه هایی كه برخلاف مسیر انقلاب اسلامی هستند، روشن شود. در حقیقت این مانور اسلامی ملی، عرضه جنود حق و حزب اللَّه است در مقابل جنود شیطانی. از خداوند متعال عظمت اسلام و ملت را خواهانم‏.(۲)

ائتلاف برای آشوب؟
این آقایانی كه با هم ائتلاف كردند، این آقایانی كه با این منافقین ائتلاف كردند، ائتلاف كردند كه مملكت ما را به هم بزنند، ائتلاف كردند كه آشوب به پاكنند؛ شمایی كه ائتلاف كردید، برای چه ائتلاف كردید؟ آقایان می‏گویند كه این بازی قبول نیست، از سر! دیروز من گفتم این را كه خوب، این را ملّت تعیین نكرده یا كرده؟ اگر ملت تعیین نكرده. خوب، ببینید كی تعیین كرده؟ از كجا آمدند و رأی دادند؟ آرا زیاد. قانون اساسی را [كه‏] آن قدر زیاد رأی دادند، آن طرفش، همین منافقین و اینها، رأی ندادند. همین مؤتلفین. همین ها. البته نه آن جناح متدینشان. همه این چیزهایی كه پیدا شده است، از آرا همین مردم است. خوب، شما هی می‏گویید مردم را ما قبول داریم، مردم را قبول داریم. خوب، بسیار خوب، كی هست كه این مردم را قبول ندارد! این مردم تعیین كردند. خوب، قبول دارید، اگر می‏گویید میزان رأی مردم است؛ خوب، رأی مردم. حالا ائتلاف كردید كه به ضد رأی مردم عمل كنید؟ ائتلاف كردید كه مجلس شورای اسلامی را كنار بگذارید؟ ائتلاف كردید كه قوه قضائیه را كنار بگذارید؟ ائتلاف كردید دولت را كنار بگذارید؟ این ائتلاف برای چیست؟ این چه ائتلافی است؟(۳)

یکى از ابعاد گسترده شخصیت حضرت امام این بود که به مناجات و عبادت و ادعیه توجه ویژه داشتند، ما مى‏ دیدیم که ایشان هر روز بعد از تدریس عصر ها به حرم مطهر حضرت معصومه مشرف مى ‏شدند، و من به یاد ندارم که حرم رفتنشان تعطیل شده باشد، و در حوزه هم معروف بودند به اینکه مقید به زیارت هستند، حتى گاهى تا دم در حرم مى ‏آمدند و در را مى ‏بوسیدند و سلامى مى ‏دادند و مى ‏رفتند؛ لذا زمانى که در مدرسه فیضیه براى طلاب درس اخلاق مى ‏فرمودند، خیلى روى دعاها و مضامین دعاها تکیه مى ‏کردند. ایشان به مناجات شعبانیه بسیار تاکید داشتند و روى کلماتى از این دعا تکیه مى ‏کردند (الهى هب لى کمال الانقطاع الیک... خدایا به من ببخش، بریدن از دیگران را و تنها به خودت وابسته ‏ام نما...)

مناجات، یعنى نجوا کردن با خدا؛ مناجات، یعنى سر و سرّ داشتن با مبدا آفرینش و این نقطه اوج آدمى است که باطن وجودش با مرکز هستى متصل شود. حضرت امام به مناجات عشق مى‏ ورزیدند.

منبع: پرتوی از خورشید؛ ص 14.