رهبر فقید انقلاب اسلامی با آن ژرف‌اندیشی، هوش مثال زدنی و توکل قوی بر خداوند، مبارزات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی خود را از دهه 1342 آغاز کرد و از تجربه‌های دو قیام مشروطه و عاشورا نهایت بهره را برد. امام امت با الهام از جد خود حضرت سیدالشهداء (ع) پیوندی ناگسستنی بین دین و سیاست برقرار کرد و الگویی جدید از سیاست‌ورزیِ متاثر از مذهب را به جهان عرضه کرد.

ایشان راز زنده ماندن مذهب و بیداری آحاد جامعه را زنده نگه داشتن مصائب اهل بیت عنوان کردند و ثمر و میوه آن را ایجاد، تداوم، ماندگاری و پویایی «انقلاب اسلامی» دانستند.

بازخوانی و تأمل عمیق در کلام و پیام بنیانگذار انقلاب اسلامی از رازهای بسیاری درباره ماهیت انقلاب اسلامی و دلایل زمین نخوردن یا به عبارتی مانایی و استمرار انقلاب اسلامی پرده برداشته و پاسخ های مُتقنی به شائبه‌های ایجاد شده توسط «نااهلان» درباره منشاء و تداوم انقلاب اسلامی می‌دهد.

نمونه آن سخنان بنیانگذار انقلاب اسلامی در جمع وعاظ و خطبای تهران و قم، اعضای دفتر تبلیغات اسلامی قم و اعضای انجمن اسلامی شهرداری تهران‏ در آبان 1360 است. امام خمینی در این مراسم به تبیین خاستگاه و شرایط اجتماعی عصر مشروطه پرداختند و توجه به دلایل بی‌ثمر ماندن آن قیام را به تفصیل برای روحانیون حاضر در این جلسه تبیین کردند. ایشان در عین حال به تشریح آثار سیاسی، فرهنگی و اجتماعی قیام سیدالشهداء و تاثیر آن بر انقلاب اسلامی پرداختند و اشک ریختن بر مصائب اهل بیت (ع) را عامل اصلی زنده شدن جان‌ها و دلها، افزایش رشادتها، ایثارها و جان‌نثاری‌ها، شکل‌گیری هسته قیام‌های مردمی، به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی و استمرار و ماندگاری انقلاب اسلامی برشمردند.

عبرتِ شکست مشروطه برای روحانیون

امام خمینی در بخشی از این مراسم با تبیین دستاوردهای سیاسی و اجتماعی ناشی از قیام مشروطه‌خواهان و سرنوشت این قیام بیان کردند: «در جنبش مشروطیت، همین علما در رأس بودند و اصل مشروطیت اساسش از نجف ‎‏به دست علما و در ایران به دست علما شروع شد و پیش رفت؛ اینقدری که آنها ‎‏می خواستند که مشروطه تحقق پیدا کند و قانون اساسی در کار باشد، شد لکن بعد از آنکه ‎‏شد، دنباله‌اش گرفته نشد، مردم بی‌طرف ماندند، روحانیون هم رفتند؛ هر کس سراغ کار‏‎ خودش»

رهبر فقید انقلاب اسلامی بر عبرت گرفتن خطبا، روحانیون، مردم، علما، نویسندگان و روشنفکران از مسائلی که موجب شکست مشروطه شد تاکید کردند و افزودند: «اگر روحانیون، ملت، خطبا، علما، نویسندگان، روشنفکرانِ متعهد سستی بکنند و از‏‎ ‎‏قضایای صدر مشروطه عبرت نگیرند، به سر این انقلاب آن خواهد آمد که به سر انقلاب ‎‏مشروطه آمد. امروز دشمن های انقلاب بیشتر از آن روز و دشمنهای مشروطه بودند.‏‎ ‎‏امروز دو قدرت بسیار بزرگ در مقابل ایستاده است که آن وقت از اینها اینقدرها خبری ‎‏نبود. امروز در مقابل این نهضت، در مقابل این انقلاب، تمام قدرتهای بزرگ عالَم که‏‎ ‎‏شامل همۀ قدرتهای وابسته است ـ و ما قدرت وابسته ای که وابستگی نداشته باشد، الآن‏ ‎‏در دنیا نداریم یا بسیار کم است ـ اینها همه در مقابل این جنبش و این انقلاب ـ انقلاب ‎‏الهی ـ ایستاده اند تا اینکه از حرکت این و از موج این جلوگیری کنند و خودش ‏‏[‏‏را‏‏] هم ‎‏در همین جا خفه کنند. ترورها، روی همین زمینه است.‏»

در کمتر دوره ای از حیات اجتماعی ملت ایران می توان یافت که «ارتش» از موقعیت امروز برخوردار بوده و آن چنان که در فاصله زمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون، در خدمت اهداف و آرمانهای ملت و سربلندی کشور خویش، تلاش صادقانه انجام داده باشد.از همان زمانی که رژیم طاغوت اقدام به اعزام  طلاب علوم دینی به سربازخانه ها کرد، به سفارش امام خمینی (س) ارتباط انقلابی با بدنه ارتش برقرار شد. حضرت امام در این باره می فرمایند:«بگذار جوانان ما به سربازخانه بروند و سربازان را تربیت کنند و سطح افکار آنها را بالا ببرند؛ بگذار در بین سربازان افراد روشن ضمیر و آزادمنشی باشند تا بلکه به خواست خداوند متعال ایران به آزادی و سربلندی نایل شود.» (صحیفه امام، ج1، ص 198)

البته زمینه این تأثیر مثبت را باید در اعتقاد راسخ  مردم ایران به باورها و ارزشها و پرورش یافته در دامان مادران معتقد و درون خانواده های پایبند به فرامین دینی جستجو کرد و این موضوعی است که همواره مورد توجه حضرت امام بوده و از آن به بهترین وجه بهره برداری کردند و در واقع بدنه ارتش علیرغم معادلات حاکم بر ارتش شاهنشاهی و برخلاف تصور کارشناسان نظامی وابسته به آن رژیم، به ندای مرجع تقلید و رهبر انقلاب مردم ایران پاسخ مثبت داد تا آنجا که فرماندهان رده بالای ارتش را به اذعان و اقرار وادار می کند. چنانچه ارتشبد جم می گوید:


« این افسرها و درجه دارها و سربازها هم همان مردم بودند.»

ارتشبد قره باغی نیز واقعیت حاکم بر بدنه ارتش در زمان طاغوت و در روزهای اوج گیری انقلاب اسلامی را چنین توصیف می کند:

«مسأله اینجاست که اینها از راه مذهب در نیروهای مسلح وارد شدند؛ خوب، نیروهای مسلح شامل همه مسلمانان بودند و اکثریت آنها شیعه بودند، مسلمان بودند و اعتقاد داشتند.» (هوشنگ مهدوی، عبدالرضا (نظارت)؛ انقلاب ایران به روایت رادیو بی. بی. سی؛ ص 318)

 به مناسبت نامگذاری روز 29 فروردین به نام روز ارتش و حماسه‌ آفرینی‌ های نیروی زمینی قهرمان ارتش جمهوری اسلامی ایران،اولین و آخرین پیام امام راحل(ره) و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران که از بینش و دوراندیشی خارق‌ العاده‌ ای برخودار بود در پشتیبانی و حمایت قاطع از ارتش جمهوری اسلامی ایران را بازخوانی و مرور می‌کنیم تا فراموش‌مان نشود آن رهبر فقید و فرزانه از همان ابتدای انقلاب نقشه‌های دشمنان و استکبار جهانی را نقش بر آب کردند.

هم اکنون نیز وارث بر حق ایشان و فرماندهی معظم کل قوا امام خامنه‌ای عزیز (مدظله‌العالی)  نیز دسیسه‌ها و نقشه‌های دشمنان اسلام و ایران اسلامی را به خوبی شناسایی کرده‌اند و به دست‌اندرکاران کشور توصیه و تاکید می‌کنند که نباید به هیچ عنوان در زمینه مسائل دفاعی و امنیتی کشور مذاکره با دشمنان انجام شود.

29 فروردین روز ارتش و نیروزی زمینی نام گرفته است. به همین مناسبت سرهنگ ستاد قاسم اکبری مقدم از سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش در یادداشتی که در اختیار سرویس فرهنگ حماسخ ایسنا قرار داده است، حمایت‌های حضرت امام خمینی (ره) از ارتش را مرور کرده است.